Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Ego vero isti, inquam, permitto.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam
sententiam.

Quis istud, quaeso, nesciebat?

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Is es profecto tu.
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Itaque ab iis constitutio illa prima naturae, a qua tu, quoque ordiebare, his prope verbis exponitur: Omnis natura vult esse conservatrix sui, ut et salva sit et in genere conservetur suo.

Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Duo Reges: constructio interrete. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Si enim ad populum me vocas, eum. Id mihi magnum videtur.

Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; Nos vero, inquit ille; Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Paria sunt igitur.: Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Bork: Cum enim fertur quasi torrens oratio, quamvis multa cuiusque modi rapiat, nihil tamen teneas, nihil apprehendas, nusquam orationem rapidam coerceas.
In schola desinis.: Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Paria sunt igitur.: Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.